Bestaat candida-syndroom echt?
Ondanks het uitvoerig gebruik van gist in de brouwers- en bakkersindustrie heeft amper zo'n 5% van de gezonde mensen antilichamen tegen gist in hun bloedbaan, terwijl dat aandeel bij personen met de ziekte van Crohn zo'n 60 à 70% is.
De meesten met Crohn hebben antilichamen die reageren op normale bakkers-, brouwers- of edelgist, allemaal louter verschillende vormen van een gist genaamd saccharomyces cerevisiae.
Maar die bakkers-, brouwers- of edelgist werd nog nooit direct geïmpliceerd bij Crohn.
Misschien vormen de antilichamen een directe reactie tegen die gist of ... een reactie tegen een compleet andere soort gist en leveren ze gewoon per abuis een kruisreactie tegen de gewone gist.
En effectief, 5 jaar later ontdekte men dat antilichamen tegen Candida −een compleet andere soort gist; de gist die orale en vaginale schimmelinfecties veroorzaakt− een kruisreactie kan geven tegen Saccharomyces.
Dus misschien was bakkers-, brouwers- en edelgist gewoon al de hele tijd een onschuldige omstander?
We weten al bijna 30 jaar dat antilichamen tegen saccharomyces gelinkt zijn aan de ziekte van Crohn, maar het zijn niet brood, bier en edelgist die leiden tot de ziekte van Crohn; misschien is het Candida die de ziekte en de antilichamen teweeg brengt.
Of hey, misschien is Candida de onschuldige omstander en is blootstelling aan eet- en drankgist de echte boosdoener.
Dat weet je niet ... tot je ... de proef op de som neemt: Neem Crohn-patiënten, verwijder gist uit hun dieet en kijk of ze beter worden.
Indien ja, dan was het inderdaad de boosdoener.
Maar wat indien nee?
Dan was het misschien iets als dit, waar Candida de echte oorzaak is.
Voordat ik over de studie begin, wil ik eerst een aantal candida-mythes kraken.
Candida is een normaal bestanddeel van onze darmflora.
Maar als je wat Candida in je bloedbaan krijgt, kan dat leiden tot een levensbedreigende infectie, maar het is normaal om wat Candida aan te treffen in je mond of darmen.
Het draait allemaal om locatie, locatie, locatie.
Net zoals het normaal is ontlastingsbacteriën aan te treffen in onze darmen, maar als we ze aantreffen in ons bloed of in een wonde dan zou dat slecht zijn.
Doordat Candida in staat is problemen te veroorzaken op de verkeerde locatie of bij immuungecompromitteerde personen ontstond er een theorie over candida-syndroom, wat de aanwezigheid van Candida linkte aan allerlei gezondheidsproblemen, en leidde tot mycofobie of fungalfobie, een soort foutieve interpretatie dat het aantreffen van Candida in je mond of stoelgang bewijs is van een of andere soort infectie, in plaats van gewoon totaal normaal te zijn.
En als je denkt dat de auteurs een beetje overdramatisch doen met hun fobiepraat google dan gewoon Candida en dan zie je het wel.
Het is niet alleen normaal om Candida in je darmen te hebben, je kunt je er blijkbaar ook niet van ontdoen zelfs als je echt zou willen.
Geef personen krachtige schimmelwerende medicatie en je kunt de waarden doen zakken maar ze knallen terug omhoog van zodra je stopt met de medicatie.
En het hele concept dat "suiker gist voedt; dus ga voor een suikerarm dieet" heeft weinig zin gezien - tenzij je lactose-intolerant bent of zo - suikers hoog in de kleine darm zouden moeten worden geabsorbeerd en nooit terechtkomen in de dikke darm.
En effectief, er lijkt geen correlatie te zijn tussen candida-waarden en suikerconsumptie; je kunt personen op een suikerrijk dieet zetten door 14 eetlepels suiker per dag extra toe te voegen aan hun dieet en dan nog steeds geen effect zien.
Natuurlijk zijn er tal van redenen om suiker te laten vallen op basis van wetenschap maar Candida hoort daar niet bij.
Er lijkt geen goed bewijs te zijn dat het zogenaamd candida-syndroom zelfs bestaat.
Maar oh, die woorden zijn in strijd met elkaar.
Maar weinig ziektes hebben zoveel vijandigheid gekweekt tussen de medische gemeenschap en het gelovige lekenpubliek.
De medische gemeenschap heeft vermeende lijders afgewezen als emotioneel gestoord of gewoonweg gek.
Natuurlijk kan je ze niet gewoon in hun gezicht gek noemen.
Psychiatrische diagnoses dienen zacht te worden gepresenteerd; zo verkiezen sommige patiënten te geloven dat hun mentale ziekte wordt veroorzaakt door de Candida, en in dat geval geven de dokters hen misschien een aaitje over het hoofd zodat ze hun pillen nemen.
Patiënten die bij zichzelf de diagnose van Candida stellen laten hun ziekte blijkbaar niet zo frequent los: Sommigen schakelen hun gist zelfs in als verdediging bij dronken rijden.
"Ik had niet gedronken, rechter, de gist begon gewoon zelf bier te brouwen in mijn darmen."
Het hele idee van candida-syndroom wordt officieel bespot door de American Academy of Allergy and Immunology als speculatief en onbewezen, en er is geen bewijs, geen bewijs, geen bewijs, geen bewijs.
De veronderstelling dat het alomtegenwoordige Candida een of ander toxisch effect heeft op ons systeem bevat geen enkel spoor van wetenschappelijke bewijs.
"Wil je geen bewijs?" schreef iemand als antwoord.
Wat dacht je van de miljoenen onnodige tonsillectomieën die dokters al uitvoerden?
En laat me niet beginnen over die radicale mastectomieën.
Personen aanzetten tot een suikerarm dieet zorgt tenminste niet voor misvormingen.
Hoewel sommige behandelingen tegen Candida potentieel gevaarlijk kunnen zijn, schimmelwerende medicatie zou weerstand kunnen kweken en bijwerkingen hebben.
Nystatine is niet zo slecht, maar ketoconazole kan je lever beschadigen.
En effectief, er zijn rapporten over personen die behandeld worden voor wat een fake diagnose zou kunnen zijn en daardoor in de problemen komen.
Dus het is belangrijk om te weten of het syndroom effectief bestaat.
En dus besloten onderzoekers om de proef op de som te nemen.
Super simpele studie: Geef een aantal personen wat proefbuisjes
om een aantal stoelgangstalen te nemen, stel ze een pak vragen over symptomen die ze hebben - hoofdpijn, buikpijn, vermoeidheid- al de typische candida-syndroomsymptomen.
En ze ontdekten ... geen relatie met de aanwezigheid van Candida in hun darmen.
Dus, er kon niets dat wees op een candida-syndroom worden teruggevonden.