Voedingssupplementen voor autisme
Voedingssupplementen worden vaak gegeven aan kinderen met autisme.
Doen ze wat voor ze?
Een van de meest voorkomende is de omega-3-vetten in de vorm van visolie, gebaseerd op studies als deze, die een duidelijke reductie vertoonden in omega-3-bloedspiegels bij autistische kinderen.
Maar misschien is dat omgekeerde oorzakelijkheid.
In plaats van de lage omega-3's leidend tot autisme, leidde misschien het autisme tot lage omega-3-vetzuren.
Misschien zijn autistische kinderen gewoon meer kieskeurige eters en eten ze niet zoveel vis of lijnzaad.
Je weet het niet totdat je het op de proef hebt gesteld.
6 maand op 200 mg DHA per dag, een van de langketenige omega-3-vetzuren; geen effect.
Dus al deze kinderen nemen het goedje, ondanks het gebrek aan bewijs dat het echt goed voor ze is.
Misschien gaven ze ze gewoon niet genoeg?
Oké, wat dacht je van een gerandomiseerde placebo-gecontroleerde studie van 1500 mg lange-keten omega-3-vetzuren?
En een hoge dosis werkte ook niet.
Combineer alle studies en omega-3-suppletie lijkt eenvoudigweg geen invloed te hebben op autisme.
Hier is een voorlopige test die werd gepubliceerd van vitamine-C-supplementen voor autisme dat voordeel suggereerde bij ten minste sommige kinderen, maar het moet niet worden geïnterpreteerd als een algemene aanbeveling voor vitamine-C-suppletie, vooral bij de kolossale dosis die ze gebruikten, die het risico op nierstenen zou kunnen verhogen.
Volgens een beoordeling uit 2017 in het tijdschrift van de Academy of Pediatrics is er weinig bewijs voor het nut van voedingssupplementen bij kinderen met autisme, hoewel ze de vitamine-D-gegevens niet hebben bekeken.
Het vitamine-D-verhaal is begonnen, zoals het omega-3-verhaal: duidelijk bewijs van significant lagere vitamine-D-bloedwaarden bij kinderen met autisme in vergelijking met andere kinderen en lagere D-niveaus correleerden met ernstiger autisme; maar vitamine D is de zonneschijnvitamine. In plaats van dat vitamine D een rol speelt bij autisme, is 't niet waarschijnlijker dat autistische kinderen minder buiten zonnebaden?
Er waren echter enkele veelbelovende case-rapporten.
Bijvoorbeeld, deze tweejarige met autisme, gebrekkig in D, wiens autisme leek te verbeteren na vitamine D-suppletie.
Maar je weet niet of het een toevalstreffer is, totdat je 't getest hebt.
Een onderzoek naar de werkzaamheid van D-suppletie bij 83 autistische kinderen en 80% werd beter, in termen van hun gedrag, oogcontact en aandachtsspanne, concluderend dat vitamine D goedkoop is, direct beschikbaar en veilig en gunstige effecten kan hebben.
Maar dit was een "open-label"-onderzoek zonder placebo-controlegroep.
Dus we weten niet hoeveel van de verbetering alleen het placebo-effect was.
Nu zijn soms open-labelexperimenten onvermijdelijk, zoals wanneer je de effecten van fysiotherapie of zoiets bestudeert; je kunt moeilijk zoiets verzinnen als een placebo-massage; maar je kunt vitamine D in 'n pil stoppen.
Waarom dan geen goede gerandomiseerde, dubbelblinde, placebo-gecontroleerde studie?
Het typische excuus dat je krijgt is dat het niet ethisch zou zijn.
Ik bedoel, als je een kind hebt met vitamine D-tekort, hoe kun je die dan gewoon een suikerpil geven?
Ja, maar als vitamine D echt werkt, hoeveel kinderen veroordeel je eigenlijk tot onnodig voortgezet lijden door een niet-ideaal studie-ontwerp te publiceren?
Er is een aantal verschillende houdbare mechanismen waardoor vitamine D mogelijk kan helpen bij kinderen met autisme: verbetering van de DNA-reparatie, ontstekingsremmende acties, mitochondriale bescherming, et cetera.
Daarom is er zo'n dringende behoefte aan gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken, maar er zijn tot nu toe niet zulke studies geweest...
Een gerandomiseerde, gecontroleerde studie van vitamine-D-suppletie bij kinderen met autisme; en het werd hoog tijd.
Ze gaven kinderen tot 5000 internationale eenheden per dag, afhankelijk van hun gewicht, versus een placebo.
De medicijnen voor autisme helpen slechts tegen enkele van de bijbehorende symptomen; we kunnen kinderen bijvoorbeeld slaappillen geven of zoiets, maar er is geen medicijn dat echt de kernsymptomen van autisme raakt.
Dus onderzoeksgroepen over de hele wereld zijn op zoek naar iets beters en deze groep leek het te vinden.
Suppletie met vitamine D bracht significante effecten aan het licht over de kernmanifestaties van autismespectrumstoornis; significante verbeteringen in niet alleen prikkelbaarheid en hyperactiviteit, maar ook in sociale terugtrekking, zich herhalend gedrag en ongepast spraakgedrag - de eerste dubbelblinde, gerandomiseerde, gecontroleerde studie met bewijs van de werkzaamheid van vitamine D bij autismepatiënten.