Hebben mobiele telefoons invloed op de hersenfunctie?
Op dit moment weten we niet precies de mate waarin het risico op kanker en andere schadelijke gevolgen voor de gezondheid worden verhoogd door de blootstelling aan de radiofrequente straling van mobiele telefoons.
Ik heb de gegevens over hersentumors eerder onderzocht.
Welke andere potentiële nadelen voor de gezondheid kunnen er zijn?
Hoe zit het bijvoorbeeld met het effect op de hersenfunctie?
De dramatische toename van het gebruik van mobiele telefoons heeft bezorgdheid veroorzaakt over mogelijke negatieve effecten van de radiofrequentie signalen die de hersenen bereiken.
Echter, of acute blootstelling aan mobiele telefoons het menselijk brein beïnvloedt is onduidelijk.
Dus, onderzoekers besloten ... om het op de proef te stellen met behulp van PET-scan technologie, en vonden verhoogde hersenactiviteit in die delen van de hersenen die het dichtst in de buurt waren van de antenne, na 50 minuten van blootstelling aan een telefoon gesprek.
Maar wat betekent dat eigenlijk?
Wel, het is bewijs dat het menselijk brein op zijn minst gevoelig is voor de effecten van straling van mobiele telefoons.
De toename van metabolisme in hersengebieden het dichtst in de buurt van de antenne kan door de absorptie van de hersenen van mobiele telefoon straling de prikkelbaarheid van hersenweefsel verhogen.
De mogelijke gevolgen voor de gezondheid hiervan zijn onbekend, aldus het bijbehorende redactioneel commentaar, hoewel het suggereert dat een effect op het functioneren van de hersenen mogelijk is, door het mogelijk beinvloeden van neurotransmitters en neurochemische activiteiten in de hersenen.
Misschien kan dat de veranderingen in psychologische testresultaten verklaren, waargenomen na blootstelling aan straling van mobiele telefoons.
Wacht even, wat?
Eerdere studies slaagden er niet in een effect te vinden van kortdurende blootstelling op menselijke cognitieve prestaties, maar deze studie uit 2017 merkte op dat verschillende studies nu wijzen op een toename van dingen zoals hersenweefsel-exciteerbaarheid, wat zich kan vertalen in meetbare cognitieve effecten.
Deze corticale prikkelbaarheid – prikkelbaarheid van de buitenste laag van de hersenen - kan verstoringen in de slaap veroorzaken, gerelateerd aan blootstelling aan mobiele telefoons, bijvoorbeeld, maar kan ook de reactietijd verbeteren.
Wanneer je mensen blootstelt aan actieve mobiele telefoons tijdens het spelen van een computerspel, kunnen ze ook sneller reageren vergeleken met nep-blootstelling, wat zoveel betekent als placebo-blootstelling
- hetzelfde scenario maar met de mobiele telefoon uitgeschakeld. -
Dus, de industrie kan dan reageren door te zeggen:
straling van mobiele telefoons heeft effect op de hersenfunctie, maar de effecten zijn positief!
Een afname van reactietijd na blootstelling aan de microgolfstraling van mobiele telefoons kan mensen helpen beter te reageren op verschillende bedreigende situaties, misschien fouten verminderen, en destructieve ongevallen verminderen.
Maar het verschil in reactietijd was slechts een paar duizendsten van een seconde.
Combineer alle studies, en de effecten lijken zo klein dat gevolgen voor menselijke prestaties in het dagelijks leven praktisch kunnen worden uitgesloten.
Er was een studie dat vond dat zware gebruikers van mobiele telefoons het beter deden op een test van het vermogen om irrelevante informatie uit te filteren, maar deze verbetering in gerichte aandacht kan misschien alleen maar komen doordat zware gebruikers van gsm's veel ervaring hebben om gesprekken te voeren op drukke plaatsen.
Globaal gezien, elektromagnetische velden van mobiele telefoons lijken geen cognitieve of fijne motorische vaardigheidseffecten te veroorzaken.
Desalniettemin moet men zich zorgen maken over het bestaan van sponsoring en voor- oordelen bij publicaties wat misschien betekent dat studies die werden gefinancierd door mobiele telefoonbedrijven ontworpen werden op een manier om de resultaten scheef te trekken of stilletjes werden opgeborgen en nooit gepubliceerd als ze iets negatiefs hadden getoond.
En inderdaad, als je de financierings bronnen vergelijkt met de resultaten van de studies van gezondheidseffecten door het gebruik van mobiele telefoons, dan blijkt dat studies die uitsluitend door de industrie worden gefinancierd aanzienlijk minder waarschijnlijk waren om significante gezondheidseffecten te melden.
Het zou echter verdacht lijken als alle industriestudies geen effecten hadden laten zien.
Sommigen hebben de industrie ervan beschuldigd om vertroebeling van bewijs naar een hoger niveau te tillen.
Hoewel ja, de door de industrie gefinancierde studies hadden significant meer kans op het vinden van geen effecten, zoals je zou verwachten, geen twee studies rappor- teerden dezelfde effecten, en de paar pogingen tot het reproduceren [van deze effecten] zijn mislukt.
En dus, de duidelijke boodschap voortkomend uit deze onderzoeken sluit goed aan bij de positie die de industrie inneemt, dat er geen reproduceerbare biologische effecten zijn.
Dus ze ontkennen niet alleen het bestaan van de effecten.
Als de door de industrie gefinancierde studies allemaal geen effecten hadden gevonden, in tegenstelling tot onafhankelijk onderzoek, dan zou het onderzoeks- programma van de industrie gemakkelijker kunnen worden genegeerd.
Natuurlijk konden ze niet allemaal gezondheidseffecten aantonen, dat zou slecht zijn geweest voor de industrie; dus, door in plaats daarvan dit te verzinnen, een mengelmoes van tegenstrijdige resultaten, kunnen ze zichzelf beter beschermen, misschien allemaal onderdeel van een goed ontworpen strategie om rechtszaken te bestrijden, maar we zullen het misschien nooit zeker weten.
We weten dat toen de Wereldgezondheidsorganisatie [WGO] met de mededeling kwam dat mobiele telefoons hersentumoren kunnen veroorzaken, de GSM-industrie de schade probeerde te beperken door de organisatie aan te vallen, vergelijkbaar met toen het WGO uitkwam tegen tweedehands tabaksrook.
Verwarring en twijfel veroorzaken is precies wat industrieën meestal doen.