Hoe je covid-19 kunt vermijden?
De beste manier om covid-19 te overleven is om het nooit op te lopen.
Wat regeringen kunnen doen is beperkt.
Voorlopig bewijsmateriaal uit Japan suggereert dat het aflasten van evenementen en bijeenkomsten de verspreiding van covid-19 kunnen vertragen met wel 35%, maar dat was niet genoeg om de uitbraak in te perken.
Tijdens de ongebreidelde fase van een pandemie is het beste wat we kunnen doen schuil zoeken door thuis te blijven om het contact met mensen buiten ons huishouden zoveel mogelijk te beperken.
Dat is iets dat alle niet-essentiële arbeiders kunnen doen.
Zoals het American Journal of Emergency Medicine het simpel stelde, thuisblijven redt levens.
Dit is hoe sociaal afstand houden werkt.
In plaats van een scenario zoals dit... begin je enkele van deze exponentiële transmissieketens te onderbreken dus het thuis blijven van één persoon kan een enorm effect hebben.
En je kunt niet gewoon wachten totdat je hoort dat het in jouw buurt gekomen is.
Ik ben opgegroeid in Wyoming, wat na enkele maanden slechts een paar honderd bevestigde gevallen had in de hele staat.
Maar tegen de tijd dat een enkel sterfgeval voorkomt in je gemeenshap, zijn er waarschijnlijk al honderden of zelfs duizenden gevallen.
We hebben gewoonweg niet genoeg getest, dus tenzij je op een afgelegen onbewoond eiland woont—een onbewoond eiland met een goede internetverbinding als je dit aan het kijken bent— dan moet je maar aannemen dat het virus zich in jouw buurt bevindt waar je ook woont.
Als je je huis uit moet om essentiële diensten te verlenen, voor iemand zorgen of voedsel afleveren, probeer dan een veilige afstand te bewaren tot anderen en goed je handen te ontsmetten elke keer dat je een publiek oppervlak aanraakt voordat je je slijmvliezen aanraakt, namelijk je ogen, of de binnenkant van je neus of mond.
Dat is goed sociale afstand houden.
Dit... juist niet.
Zo gauw de pandemie meer onder controle is, er voldoende getest wordt, en de gezondheidszorg niet langer overwelmt is, kunnen we beginnen deze sociale aftstandsvoorzorgen te versoepelen, tenminste voor minder vatbare personen.
Het goede nieuws is dat je anderen niet kunt besmetten als je zelf niet besmet bent en je kunt het virus niet oplopen tenzij het virus met jou in contact kan komen.
Men denkt dat het covid-19-coronavirus wordt overgedragen van de ene persoon naar de andere via ademhalingsdruppeltjes die door besmette personen worden uitgehoest en zich door de lucht banen en dan belanden in de neus, in de mond, of misschien zelfs in de ogen van een nabije persoon.
Zoals op een bord uit 1918 stond: speetsel verspreidt de dood.
Indirecte wegen voor verspreiding zijn jezelf te besmetten door het aanrake van je ogen, neus en mond met handen die besmet zijn door een voorwerp of oppervlak met virus erop, zoals in je ogen wrijven of je neus peuteren nadat je iemands hand hebt geschud, of een publiek oppervlak hebt aangeraakt, zoals een liftknop, een railing, benzinepomp of toiletklink.
Het niveau van virussen die in het snot van covid-19-lijders rondzwemmen kan zo'n miljoen per druppel bereiken, wat verklaart hoe makkelijk het voor ze is om hun directe omgeving zo grondig te besmetten.
De aanwezigheid van het covid-19-virus in stoelgang-stalen tot twee weken lang na de besmetting—je kunt zelfs inderdaad een negatieve keeltest maar een positieve stoelgangtest hebben—suggereert... nog een manier waarop toiletten mogelijk besmetting kunnen overdragen.
Zoals je wellicht herinnert van mijn waarom-je-tandenborstels-moet-ontsmetten-met-witte-azijn video, moderne spoelende toiletten verstuiven een pluim van tot wel 145.000 druppeltjes toiletwater in de lucht, die ten minste dertig minuten rond kunnen blijven zweven.
Dit zou één van de manieren kunnen zijn waarop het poliovirus wordt overgedragen.
Dus, hou je deksel dicht.
Doe het deksel omlaag voordat je doorspoelt en was uiteraard grondig je handen.
De aanwezigheid van het coronavirus in feces is de reden dat de Oregon gezondheidsinstantie heeft aangeraden dat mensen hun perzik emoji pauzeren, en dat de New York Post vroeg of coronavirus zich door scheten kan verspreiden, de suggestie zijnde dat winderigheid aerosol-genererend kan werken, en ik was verbaasd toen ik zag dat dit daadwerkelijk op de proef is gesteld.
"Het begon met een vraag van een verpleegster."
Ze wilde weten of ze de steriele omgeving van de operatiezaal besmette.
De onderzoekers wouden het per se weten.
Ze vroegen een collega om een wind te laten op twee petrischaaltjes, zowel volledig gekleed als met de broek omlaag.
En... alleen de naakte wind ontspruitte bacteries, wat suggereert dat kleren als filter dienen.
Een broek is als een masker voor je achterwerk, zowel voor de darmbacteriën als voor de spettercirkel van huidbacteries die werd gevonden, die naar gedacht onder grote snelheid van de billen werd geblazen.
De eindconclusie – laat geen naakte wind in de buurt van voedsel, of tenminste binnen vijf centimeter van voedsel.
Het artikel in de New York Post gaf vergelijkbaar advies, en adviseerde dat mensen hieraan geen schijt moeten hebben.
Een heel andere mening van geruisloos maar dodelijk... (kuch kuch)
Uitgehoeste virussen kunnen het echter verder brengen dan 5 cm, en daarom is het veiliger boodschappen te laten afleveren dan zelf te winkelen...
Tijdens de SARS-uitbraak werden sporen van de virus niet alleen gevonden op items die door patiënten zelf werden behandeld (zoals afstandsbedieningen) en oppervlakken die werden aangeraakt door wie met de patiënten omging (zoals een koelkastdeur op een verpleegkundigenpost), maar ook zwevend in luchtmonsters uit verpleegkamers van besmette patiënten, wat wijst op de mogelijkheid van een robuustere overdracht door de lucht dan enkel hoestdruppeltjes.
Een soortgelijke studie in de verpleegkamer van een covid-19-patiënt vond de virus op de meerderheid van de onderzochte oppervlakken, maar alle luchtmonsters waren negatief.
Sindsdien hebben we echter gevonden dat het anders ligt.
Onderzoeken op de Nebraska Biocontainment Unit en de National Quarantine Unit vonden dat de meerderheid van de luchtmonsters positief testten voor sporen van het virus— zelfs in de gangen buiten de kamers van de patiënten.
De onderzoekers waren echter niet in staat om vast te stellen of rondzwevend virus besmettelijk was, gegeven de extreem lage concentraties, slechts enkele delen per liter lucht.
Niettemin, omdat we weten dat het virus urenlang actief kan blijven als het experimenteel in de lucht wordt verstuifd, zouden we heel voorzichtig moeten zijn voor gezondheidswerkers in aerosal-genererende medische procedures.
Hoe lang blijft het virus actief op besmette oppervlakken?
Je hebt wellicht gehoord dat coronavirus, net als griepvirus, een "envelopvirussen" is.
Wat is die envelop?
Als coronavirussen, hier in het geel, uit besmette cellen kiemen, hier in het blauw, omhullen ze zich in de buitenlaag van onze cellen.
Ze zijn gewikkeld in een gestolen strook van onze eigen celwanden.
Deze vettige laag helpt ze om zich te verbergen van onze immuuncontrole omdat het er als onszelf uitziet, maar het maakt ze ook ontvankelijk voor disinfectie en inactivering door de omgeving.
Een virus zonder envelop, zoals polio, kan het wekenlang buiten het lichaam uithouden, terwijl envelopvirussen het meestal slechts enkele dagen volhouden.
Voor een envelopvirus is het coronavirus echter vrij resistent
Er is een coronavirus dat varkens besmet, bijvoorbeeld, dat een maand op niet-poreuze oppervlakken zoals metaal, plastic of glas kan blijven, maar menseljke coronavirussen houden het op z'n meest ongeveer een week vol.
Op koper en messing zouden coronavirussen slechts een paar minute kunnen overleven bij lage concentraties en een paar uur bij hogere concentraties.
Maar verschillende coronavirussen hebben verschillende stabiliteit in de omgeving.
Het SARS-coronavirus gaat meer dan zes dagen mee gedroogd op plastic, terwijl een van de verkoudheidscoronavirussen het niet eens drie dagen volhoudt.
Het SARS-virus houdt het tot vier dagen vol in water of aarde, maar overleeft slechts minutenlang na het drogen op papier in een lage dosis, of tot een dag in hogere dosis, en minder dan een uur op een katoenen doekje.
Maar hoe zit het met SARS-2, het coronavirus dat covid-19 veroorzaakt?
Het covid-19-virus schijnt stabieler te zijn op papier dan het SARS-virus, met infectiviteit uitgedooft slechts na 24 uur op dezelfde dosis dat het SARS-virus inactief maakte na acht uur.
De halveringstijd van het covid-19-virus op staal of plastic is ongeveer zes uur, en dus is ongeveer 99% weg na 48 uur, maar het duurt tot wel 96 uur voordat alle infectiviteit is verdwenen.
Op textiel zou het covid-19-virus het maar ongeveer een dag kunnen uithouden, maar op de buitenlaag van een chirurgisch masker kan het op z'n minst een hele week overleven.
Op printpapier lijkt het covid-19-virus het minder dan drie uur vol te houden.
Het virus kan je echter alleen besmetten als je het binnenkrijgt.
Het virus op je vingers hebben is alleen een probleem als je jezelf besmet door het virus over te brengen naar je ogen, neus of mond.
Het is grappig wanneer men onderzoek doet naar iets als verkoudheid om te zien of de overdracht groter is door de lucht of door aanraking, en ze doen mensen in deze rare armbeugels zodat ze hun elleboog niet kunnen buigen en dus hun gezicht niet kunnen aanraken.
Het virus op je vingers hebben is alleen een probleem als je jezelf besmet door het virus over te brengen naar je ogen, neus of mond.
Het is niet je hele gezicht—je voorhoofd, wang of kin aanraken is waarschijnlijk niet gevaarlijker dan je elleboog aanraken.
Het virus kan niet door je huid dringen.
Het virus kan zich alleen repliceren in levende cellen, en de buitenlaag van huid is bedekt met een beschermende laag dode huidcellen.
Om in je longen te dringen moet het virus de weg vinden naar je slijmvliezen, de natte bedekking van je ogen, neusgaten en mond.
De reden dat je neus snotterig wordt als je huilt is dat tranen weglopen door kleine kanalen in je neusbeen en in je neusgaten lekken, en virussen in je ogen kunnen via dezelfde route in je longen belanden.
Zolang je je gezicht niet aanraakt, wat maakt het dan uit of oppervlakken zijn besmet?
Omdat je je gezicht wel degelijk aanraakt.
Het vaak genoemde cijfer van 23 keer per uur is een overschatting, omdat van de aanrakingen genoteerd in die studie van universiteitsstudenten de meeste de huid van het gezicht betroffen, maar tien aanrakingen per uur waren aan de ogen, neus of mond.
Volwassenen die werden gefilmd in een kantooromgeving deden het slechter, die raakten hun neusgaten, ogen of lippen gemiddeld bijna 16 keer per uur aan.
Hoe zit het met artsen?
Medische vakmensen werden stiekem geobserveerd tijdens een looprondles in een ziekenhuis.
En... ongeveer één op de drie personen peuterde tenminste één keer in hun neus.
In huisartspraktijken raakten klinish en ander personeel gemiddeld 19 keer per twee uur hun ogen, neus of mond aan (met een spreiding van nul tot meer dan 100 aanrakingen).
Verontrustender, wat de veiligheid van patiënten betreft, was echter de bevinding dat artsen slechts zo'n 30% van de tijd dat dit moet hun handen wassen—zelfs in de Intensive Care.
En, zelfs als ze daadwerkelijk hun handen wassen duurt dit gemiddeld minder dan negen seconden.