In de oorspronkelijke beschrijving van de ziekte van Parkinson, door niemand minder dan Dr. James Parkinson zelf, beschreef hij een karakteristiek kenmerk van de ziekte:
constipatie, trage of lusteloze darmen, die de diagnose vele Jaren vooraf kan gaan.
In feite, frequentie van de stoelgang kan voorspellend zijn.
Mannen met minder dan één stoelgang per dag hadden vier keer meer kans op het ontwikkelen van Parkinson gemiddeld 12 jaar later.
Nu kan dit gewoon een heel vroeg symptoom zijn van de ziekte verbonden met verminderde wateropname.
Veel patiënten met Parkinson rapporteren nooit echt het gevoel van erge dorst, en misschien leidde dat tot de constipatie -of omgekeerd, de verstopping kan het risico op de ziekte van Parkinson verhogen, omdat constipatie resulteert in een langer verblijf van de afvalstoffen in de darm en dus meer absorptive van potentiële neurotoxinen (giftige stoffen) uit de voeding.
Ja, er zijn twee studies die een verband suggereren tussen obstipatie en Parkinson, maar tegelijkertijd zijn er 38 studies die de ziekte koppelen aan blootstelling aan bestrijdingsmiddelen.
En inmiddels zijn er meer dan honderd studies die bestrijdingsmiddelen koppelen aan een verhoogd risico tot 80%.
Nu zijn veel van deze studies gedaan naar beroepsmatige blootstelling, zoals landarbeiders, die hun risico van Parkinson kunnen verminderen door het dragen van handschoenen en het wassen van hun kleren.
Maar Parkinson is ook gekoppeld aan blootstelling uit de omgeving.
Ongeveer een miljard pond bestrijdingsmiddelen worden jaarlijks gebruikt in de Verenigde Staten, en het wonen of werken in gebieden waar veel gespoten wordt, kan het risico van Parkinson verhogen.
En hetzelfde geldt voor het gebruik van bestrijdingsmiddelen in huis.
Ik realiseerde me niet hoe gewoon het huishoudelijk gebruik van bestrijdingsmiddelen was, maar deze studie van UCLA suggereert dat het misschien niet zo'n goed idee is.
Bestrijdingsmiddelen kunnen DNA-mutaties veroorzaken waardoor de gevoeligheid voor de ziekte toeneemt of het kan een meer directe rol spelen.
Een groot aantal aandoeningen van het zenuwstelsel blijken te worden veroorzaakt door de opbouw van verkeerd gevouwen eiwitten.
In Alzheimer, is het het eiwit beta-amyloïd, in de ziekte van Creutzfeldt-Jakob en de gekke-koeienziekte zijn het prionen, in de ziekte van Huntington, is het een ander eiwit, en bij de ziekte van Parkinson is het een eiwit genaamd alpha synucleïne.
En diverse bestrijdingsmiddelen - 8 van de 12 die getest zijn - waren in staat om de opbouw van synuclein te triggeren in humane zenuwcellen, althans in een petrischaal.
De opbouw van synucleïne kan een rol spelen bij het afdoden van gespecialiseerde zenuwcellen in de hersenen, 70% daarvan zijn verdwenen tegen de tijd dat de eerste symptomen zich voordoen.
Bestrijdingsmiddelen zijn zo goed in het afdoden van deze neuronen waardoor bestrijdingsmiddelen
gebruikt worden om de ziekte van Parkinson te creëren bij proefdieren.
Is er een manier om het proces te stoppen?
Nou, er zijn nog geen medicijnen die de eiwit-aggregatie kunnen voorkomen.
Hoe zit het flavonoïde fytonutriënten, natuurlijke stoffen gevonden in bepaalde groenten en fruit?
Zij kunnen de bloed-hersenbarrière passeren en kunnen een zenuw-beschermende werking hebben.
Zo testten ze 48 verschillende plantenstoffen om te zien of één van hen het klonteren kon stoppen van deze synucleïne eiwitten in de kleine vezels die de cel verstoppen.
En zij vonden een verscheidenheid aan flavonoïden die niet alleen de spinnenweb-formatie remmen van de synucleïne vezels, maar ze zelfs ook kunnen breken.
Blijkt dat flavonoïden in feite kunnen binden aan de synucleïne-eiwitten en ze stabiliseren.
Hier zijn een paar gezonde hersencellen; de pijlen wijzen naar de neurieten, de armen van de zenuwcellen die ze gebruiken om te communiceren met elkaar.
Hier is het na blootstelling aan een bestrijdingsmiddel, daarentegen.
De cel is beschadigd, trekt haar armpjes terug.
Maar als je de zenuwcellen eerst incubeert met een bosbessen-extract, lijk de zenuwcel beter in staat om de effecten van de bestrijdingsmiddelen te weerstaan.
Dus dit betekent dat flavonoïden in onze voeding op dit moment de ziekte van Parkinson aan het bestrijden zouden kunnen zijn, en gezonde voeding kan effectief zijn bij het voorkomen en zelfs 'genezen' van de aandoening.
Maar dit waren allemaal experimenten in een petrischaal in een laboratorium.
Is er enig bewijs, dat mensen die bessen eten worden beschermd tegen Parkinson?
Er was deze studie, een hele tijd geleden gepubliceerd, die suggereerde dat de consumptive van bosbessen en aardbeien beschermend was, maar dit was een kleine studie en de resultaten waren niet statistisch significant, wat de reden is waarom ik deze studie nooit eerder noemde.
Maar dat was het beste dat we hadden ... tot nu.
Degenen die een verscheidenheid aan fytonutriënten eten hadden minder kans op het ontwikkelen van de ziekte van Parkinson, in het bijzonder een hogere inname bessen, was geassocieerd met een significant lager risico.
Het begeleidende artikel, "Een appel per dag om de Ziekte van Parkinson" te voorkomen, concludeerde dat er meer onderzoek nodig is, maar tot die tijd, is een appel per dag misschien wel een goed idee.
Natuurlijk is dit afkomstig van een man.
Appels bleken beschermend te werken tegen Parkinson bij mannen, maar niet bij vrouwen, Alhoewel iedereen leek te profiteren van de bessen.
We mogen onze bessen het liefst niet eten met slagroom, want de melk kan besmet zijn met dezelfde soort neurotoxische residuen van bestrijdingsmiddelen, die gevonden worden in de hersenen van slachtoffers van ziekte van Parkinson.