Onychomycose is een schimmel-infectie van onze nagels, meestal teennagels, maar soms ook vingernagels, gekenmerkt door nagelverkleuring, misvorming, onthechting, verdikking, afbrokkelen, aanaarden.
Hier is een voorbeeld van hoe het eruit kan zien.
Schattingen met behulp van geraporteerde gevallen tonen een prevalentie aan
van 1 op de 25 mensen hoewel het vaker voorkomt bij oudere personen: 1 op de 5 bij 60 jaar of ouder, en zelfs bij de helft van de 70-jarigen.
Het is echter moeilijk te behandelen, omdat de schimmel zich diep in de nagel kan verbergen, beschermd tegen de bloed-toevoer aan één kant en alles wat je op je huid wil smeren aan de andere kant.
Dus, het terugkomen na de behandeling is gebruikelijk vanwege restschimmel, zelfs als je in staat bent om het in eerste instantie te overwinnen.
Veel van de orale behandelingen kunnen giftig zijn, en veel huid crèmes vereisen langdurig gebruik wat de patiënt behandelings-moe kan maken, vooral bij patiënten die nagellak willen gebruiken of iets dergelijks om het te verbergen. Dus, gezien alle probleme met veel voorgeschreven antischimmelmiddelen, is er hernieuwde belangstelling voor natuurlijke remedies. Nou ja, als theeboomolie voetschimmel en roos kan beinvloeden, hoe zit het met nagelschimmel?
Welnu, er was deze studie van een combinatie van het antischimmelgeneesmiddel in Lotrimin-crème en theeboomolie, dat behoorlijk effectief leek - vergeleken met niets. Maar wat als je het met elkaar vergelijkt?
Welnu, er was een studie dat theeboomolie vergeleek met een algemeen antischimmelmiddel, een dubbelblinde, gerandomiseerde studie met controle groep, tweemaal daags aanbrengen van ofwel het medicijn of pure theeboomolie op de nagel gedurende 6 maanden.
Debridement werd om de paar maanden uitgevoerd, waar een deel van de schimmelmassa wordt afgebroken, afgeschraapt, afgeslepen.
En, na 6 maanden deed alleen het medicijn de schimmel volledig verdwijnen in ongeveer 1 van de 10 gevallen, maar het zag er beter uit, met gedeeltelijk of volledig herstel van hoe het er uit zag bij de meerderheid van de patiënten, na beoordeling van de arts of van de patiënt.
En de theeboomolie deed het net zo goed. De twee cremes hadden vergelijkbare effectiviteit m.b.t. genezing, klinische beoordeling, en subjectieve verbetering - en zelfs de prijzen waren ongeveer hetzelfde.
Dus voor patiënten die een "natuurlijke" behandeling wensen voor voetschimmel of nagelschimmel is theeboomolie een redelijk alternatief voor een recept of vrij verkrijgbare antischimmelmiddelen.
Over natuurlijke behandelingen gesproken, wat dacht je van een echt natuurlijke behandeling.
Een mogelijke reden voor de verminderde voordelen op lange termijn van een therapie voor nagel schimmel is dat het misschien alleen maar een symptoom behandelt van een onderliggende ziekte, zoals gegeneraliseerde immuunsuppressie of perifere micro- of macrovasculaire ziekte.
Misschien zijn schimmel-infectieinfecties gewoon een manifestatie van slechte periferie bloedsomloop dat normaal gezien de natuurlijke afweer van je lichaam inschakelt om te verkomen dat de schimmel überhaupt wortel schiet.
Blijkbaar was er een studie in een niet-Engels taal met 400 patiënten dat keek naar de "relatie tussen de bloedcirculatie van de huid en de ontwikkeling van schimmelziekte "- dat was de titel – en "Vond een reductie van meer dan 50% in de bloedstroming bij patiënten met [voetschimmel en nagelschimmel] ... vergeleken met patiënten zonder deze stoornissen. "
Dus als schimmelinfectie slechts symptomen zijn van een onderliggend proces, dan kan behandeling gericht op uitroeiing van een pathogen onrealistisch zijn.
Geen wonder dat het gewoon weer teruggroeit.
Een meer realistisch doel kan dan zijn om het gewoon op te geven en ermee te leven.
Maar wacht eens even...
Als het een bloedsomloopprobleem is, waarom probeer je de bloedsomloop dan niet te verbeteren?
We weten al sinds de jaren vijftig dat je effectief de perifere circulatie aan en uit kunt zetten, net zoals een lichtschakelaar, en binnen enkele dagen door mensen te laten switchen tussen een vetarm plantaardig dieet en een meer conventioneel dieet dat in de eerste plaats heeft bijgedragen aan het ontstaan van dit probleem.