Kan morbide obesitas, ziekelijk overgewicht omgekeerd worden met dieet?
Dr. Walter Kempner introduceerde het eerste uitgebreide dieetprogramma voor de behandeling van chronische nierziekte, en revolutioneerde daarbij ook de behandeling van andere aandoeningen, waaronder obesitas.
Kempner was emeritus hoogleraar geneeskunde aan de Duke-universiteit, waar hij het zogenaamde "rijstdieet" uitvond, wat voornamelijk bestond uit rijst, suiker, fruit en vruchtensappen.
Een extreem laag natriumgehalte (zout), weinig vet, geen dierlijk vet, geen cholesterol, geen dierlijke eiwitten.
De suiker werd toegevoegd als bron van calorieën zodat mensen niet teveel gewicht zouden verliezen.
Maar sommige mensen moesten wel gewicht verliezen, dus hij begon obese patiënten te behandelen met een versie van het dieet met minder calorieën.
Hij publiceerde deze analyse van 106 patiënten die tenminste 45 kilo verloren, niet omdat er slechts 106 patiënten waren.
Hij koos gewoon de laatste 100 mensen die meer dan 45 kg verloren.
En tegen de tijd dat hij klaar was met het doorkijken van hun ziektegeschiedenis waren er nog zes extra toegetreden tot de zogenaamde club van de eeuw.
Het gemiddeld gewichtsverlies was 64 kilo.
Deze studie toont aan dat ernstig obese personen aanzienlijke gewichtsreductie kunnen bereiken, zelfs normalisering van gewicht, zonder ziekenhuisopname, operatie of tussenkomst van geneesmiddelen.
Hier is een grafiek van iemand's gewicht die in een jaar bijna 136 kilo verloor, van wel 195 kilo naar 59 kilo.
Een belangrijk les die uit deze studie te leren is, dat ondanks de misvatting van het tegendeel, ziekelijke obesitas geen onherstelbare kwaal is.
Gewichtsverlies is haalbaar.
Ziekelijke obesitas kan worden gecorrigeerd, en het kan worden gedaan zonder ingrijpende behandeling.
Nou, het rijstdieet is vrij drastisch.
Probeer dit zeker niet thuis.
Het rijstdieet is gevaarlijk.
Het is zo restrictief dat het ernstige verstoringen van de electrolyten kan veroorzaken, tenzij de patient zorgvuldig medisch wordt gecontroleerd met frequente bloed- en urine-laboratoriumtests.
Gevaarlijk? Zegt wie?
Zei 's werelds nummer 1 pleiter voor het rijstdieet ... Dr. Kempner zelf.
De meest veilige benadering van het dieet, zo laag in natrium en ook geen dierlijk vet, eiwitten en cholesterol zou een dieet zijn, verrijkt met vitamine B12 wat gericht is op onbewerkt plantaardig voedsel, maar zelfs een rijstdieet onder medisch toezicht kan worden beschouwd als niet drastisch in vergelijking met bijvoorbeeld het aan elkaar nieten van inwendige organen of het herschikken ervan, iemands kaken dicht naaien, of zelfs hersenchirurgie.
Pogingen zijn gedaan om de delen van de hersenen geassocieerd met het hongergevoel, te vernietigen door bestraling of door de schedel heen te gaan en ze eruit te branden.
Het laat zien hoe ineffectief de meer eenvoudige vormen van behandeling zijn dat iemand zou denken dat het gerechtvaardigd is om onherstelbare intracraniële hersenletsels te veroorzaken bij zeer zwaarlijvige patiënten.
De chirurgen verdedigden deze procedures, door uit te leggen dat hun rechtvaardiging in het doen van de operatie, natuurlijk de zeer slechte resultaten van de conventionele therapie in ziekelijke obesitas waren en de slechte prognose, mentaal en fysiek, van de ongecorrigeerde toestand.
Waarop een criticus antwoordde, zulke sterke gevoelens over hoe slecht de prognose is, lopen het risico om overgebracht te worden op de patiënt, met het effect van het maskeren van de operatiegevaren van experimentele chirurgie en het snel doordrukken van de goedkeuring van de patiënt.
Waarop de chirurg antwoordde, als het doordrukken al plaatsvindt, komt het eerder van obese patiënten die soms dreigen met zelfmoord tenzij ze worden geaccepteerd voor experimentele chirurgie.
Met ingang van 2013, verklaarde de AMA, Amerikaanse Medische Associatie obesitas officieel als een ziekte, door het identificeren van de enorme humanitaire gevolgen van obesitas als het nodig hebben van medische zorg en aandacht net als andere ziekten.
Maar de manier waarop we ziekten tegenwoordig behandelen behelst medicijnen en chirurgie.
Anti-obesitas medicijnen zijn van de markt afgehaald, keer op keer, nadat ze dodelijk bleken te zijn.
De meedogenloze afgang van de behandeling van obesitas met geneesmiddelen.
Hetzelfde is gebeurd met medische ingrepen voor obesitas.
De procedure waar Kempner over schreef, werd stopgezet vanwege de complicatie waarbij onomkeerbare levercirrose ontstond.
Hier zijn de huidige procedures, waaronder verschillende nieuwe rangschikkingen van het spijsverteringskanaal.
Complicaties van chirurgie komen in bijna 20% van de patiënten voor, waarbij één van de tien kan eindigen met de dood.
In één van de grootste studies stierf 1,9% van de patiënten binnen een maand na de operatie.
Zelfs als operatief ingrijpen blijvend effectief blijkt te zijn, lijkt de noodzaak om te vertrouwen op de herschikking van onze anatomie als alternatief voor het beter gebruik van voeten en vorken-dieet en beweging-een maatschappelijk aanfluiting.