Verstopt kokosolie de slagaders?

Verstopt kokosolie de slagaders?

Zelfs als er geen wetenschappalijk bewijs is, waarom zou je niet tenminste proberen om Alzheimer te behandelen met kokosolie?

Nou, in tegenstelling tot andere natuurlijke remedieën zoals saffraan, dat in staat was om beter te presteren dan het placebo en ook net zo goed leek te werken als het beste medicijn zonder de bijwerkingen, is kokosolie een van de zeldzame plantaardige bronnen van verzadigd vet, dat normaal alleen te vinden is in dieren, en dat de neiging heeft om LDL of slecht cholesterol te verhogen, de belangrijkste risicofactor voor onze nummer één doodsoorzaak: hartziekte.

Dus, ik bedoel, je wilt gedurende een paar dagen kokosolie geven aan iemand die de ziekte van Alzheimer heeft om te kijken of het een verschil uitmaakt?

Prima! God, ik zou bijna alles proberen.

Maar als je zoals verwacht geen verbetering ziet, zou ik aarzelen om het iemand op de lange termijn voor te schrijven.

Degenen die kokosolie verkopen zeggen dat je je geen zorgen hoeft te maken omdat kokosolie een verzadigd vet bevat dat geen cholesterol verhoogd.

Je hoort hetzelfde van de vleesmensen.

De 'National Cattlemen's Beef Association' heeft het constant over hoe rundvlees verzadigd vet genaamd stearinezuur bevat, in tegenstelling tot die kwaadaardige verzadigde vetten, (palmitine, myristine en laurinezuren) die wel het cholesterolgehalte in het bloed verhogen, is van stearinezuur aangetoond dat het een neutraal effect heeft op het cholesterolgehalte in het bloed.

Nou, dat klopt ook, en rundvlees bevat inderdaad stearinezuur, maar raad eens wat er nog meer in zit?

Het heeft twee keer zoveel palmitine en myristine zuren, waarvan ze dus hebben toegegeven dat dat het cholesterol verhoogd.

Het is net alsof Coca Cola zegt dat ze met zekerheid weten dat je niet aankomt door frisdrank doordat cola water bevat, en water heeft een neutraal effect heeft op gewichtstoename.

Dat klopt, maar dat is niet het enige dat erin zit.

En hetzelfde geldt voor rundvlees, en hetzelfde met kokosolie.

Jaren geleden heb ik dit onderzoek geprofileerd die had aangemerkt dat het cholesterolgehalte een stuk lager was bij een dieet met kokosolie, maar alleen in vergelijking met een boterdieet.

Je weet dat je een probleem hebt als de vergelijking met boter-rijke diëten de enige manier is om je product in een goed daglicht te zetten.

Ja, het zorgde ervoor dat het slechte cholesterol omhoog ging, maar niet zo veel als bij boter, maar hoeveel zegt dat nou echt?

Dat was het qua wetenschap in de afgelopen tien jaar, maar vier nieuwe onderzoeken zijn recentelijk gepubliceerd: één bevolkingsonderzoek en drie klinische onderzoeken.

Het bevolkingsonderzoek was gericht op Filipijnse vrouwen, en hoewel degenen die het meeste kokosolie aten ook het slechtste cholesterol hadden, hadden degenen die het meeste kokosolie aten ook meer overgewicht, wat alleen al je cholesterol kan verhogen.

Toen het feit dat de kokosolie-eters meer calorieën aten en meer overgewicht hadden, toen dat soortvan weggelaten werd, verloor de verhoging van cholesterol haar statistische significantie.

Om daadwerkelijke factoren te controleren moet je het op de proef stellen.

De eerste klinische proef betrof twee eetlepels kokosolie per dag gedurende drie maanden.

Het slechte cholesterol ging een beetje omhoog, maar niet aanzienlijk.

Gedurende deze periode werd iedere persoon gedwongen om af te vallen door een caloriebeperkt dieet te volgen.

Wanneer je afvalt, zou het LDL cholesterol op natuurlijke wijze moeten dalen.

Het feit dat dat niet gebeurde, suggereert een nadelig effect van de kokosolie.

Het meest bemoedigende onderzoek was deze: een open-label (niet dubbelblind, geen controlegroep) pilot-onderzoek waarbij twee eetlepels kokosolie per dag gedurende een maand werd toegevoegd aan het normale dieet, verhoogde het cholesterol niet.

Wanneer het getest werd in een beter ontworpen onderzoek (gerandomiseerd, cross-over onderzoek), verhoogde kokosolie het slechte cholesterol aanzienlijk.

Vandaar de aanbeveling van Walt Willett van Harvard, "Als je het gaat gebruiken, gebruik het spaarzaam."

Kijk, als je zo gezond eet dat je LDL-cholesterol lager is dan 60 of 70, dan is het misschien geen probleem.

In tegenstelling tot verzadigde dierlijke vetten, veroorzaakt kokosolie niet die piek in ontstekingen onmiddellijk na het eten van dierlijke voeding wat logisch is omdat, zoals je je zult herinneren, de dode bacteriële endotoxinen in dierlijke producten die door verzadigd vet in het lichaam worden meegevoerd, schuldig kunnen zijn.

In dit onderzoek, om een voorbeeld te noemen, werden de effecten van chocoladetaart gemaakt van kokosolie vlaszaadolie of levertraan vergeleken op de effecten op inflammatoire markers.

Er was niet veel verandering in de inflammatoire genexpressie bij de kokos- of vlasolie koekjes, maar de levertraan koekjes liken inderdaad slechter te zijn.

De rol van het bovine leukemie virus bij borstkanker

De rol van het bovine leukemie virus bij borstkanker

Tot 20% van alle kankers worden in verband gebracht met infecties, en in het bijzonder virussen, en de lijst van potentiële kankerverwekkende infectieuze middelen is groeiende.

Het zou geweldig zijn als we een virus vonden dat bijgedraagt aan het risico op borstkanker, want dan zouden we nieuwe manieren tot onze beschikking kunnen hebben om het te voorkomen en te behandelen.

Op dit moment wordt het verband tussen vlees en zuivel en borstkanker beschouwd als een effect van verzadigd vet, maar er is een kankerverwekkend virus afkomstig van koeien dat de melkkliercellen van koeien infecteert.

Het infectieuse virus komt dan vrij in de melkproductie, en aangezien de meeste Amerikaanse melkveestapels besmet zijn, dachten wetenschappers dat Amerikanen vaak worden blootgesteld aan dit bovine leukemievirus, maar we hadden hier geen bewijs voor tot 2003, 34 jaar nadat het virus voor het eerst werd geïdentificeerd.

Vanaf het begin faalde onze best beschikbare tests om antilichamen tegen het virus in menselijk bloed te vinden.

Wanneer ons immuumsysteem wordt blootgesteld aan een virus maakt het antilichamen aan om het aan te vallen.

Geen antistoffen, geen blootstelling en dit leidde tot de heersende opinie dat dit virus geen gevaar vormt voor de volksgezondheid.

Die testen stonden hoog aangeschreven op dat moment, maar zijn uiterst ongevoelig vergeleken met de meer moderne technieken, waardoor onderzoekers besloten om opnieuw de kwestie te onderzoeken aangezien we nu betere testen hebben.

Zij namen bloed af van ongeveer 250 personen om alleen de volgende vraag te beantwoorden:

"Zijn er mensen die antistoffen hebben tegen het bovine leukemie virus?"

En 191 van hen hadden die, 74%..

Niet dat we verrast moeten zijn. tegen die tijd was bijna 90% van de Amerikaanse melkveestapel besmet en uit de meest recente nationale enquête bleek dat 100% van de grote melkveebedrijven besmet waren wanneer de melk getest werd die van deze bedrijven afkomstig waren.

Dus hoe komt het dat daar geen epidemie is van uierkanker?

Nou, melkveekalfjes worden op zo'n jonge leeftijd geslacht voor hamburgers dat er niet veel tijd is voor hen om massaal tumoren te ontwikkelen.

En dat is hoe de meeste vrouwen mogelijk besmet worden.

Hoewel pasteurisatie het virus zou moeten vernietigen, wie heeft er niet ooit een hamburger gegeten die in het midden nog roze is op een bepaald punt in hun leven?

Het komt erop neer dat de lang gekoesterde veronderstelling dat het bovine leukemie virus geen gevaar vormt voor de volksgezondheid niet langer houdbaar is.

Dit hele gebied van onderzoek moet worden heropend, waarbij de volgende stap is om te bepalen of mensen daadwerkelijk actief besmet zijn.

De aanwezigheid van antilichamen wordt in het algemeen geïnterpreteerd als een indicator van een infectie in het verleden of het heden, maar theoretisch zou het zo kunnen zijn dat we gewoon antilichamen hebben aangemaakt naar aanleiding van het dode virus dat we aten, het virus dat was gedood door koken of pasteurisatie.

Gewoonweg omdat driekwart van ons was blootgesteld, betekent niet dat we actief waren besmet met het virus.

Om dat te bewijzen moeten we eigenlijk het retrovirus vinden terwijl deze actief is aangehecht in ons DNA.

Miljoenen vrouwen hebben een borstoperatie gekregen, waarom zouden we niet alleen naar dat weefsel kijken?

Onderzoekers deden dit en in 2014 publiceerden zij hun bevindingen in het CDC's opkomende tijdschrift over infectieziekten, en 44% van de monsters kwamen positief uit de test, waarmee voor het eerst werd bewezen dat mensen geïnfecteerd kunnen worden door het bovine leukemie virus.

De laatste stap is dan om na te gaan of het virus daadwerkelijk bijdraagt ​​aan ziekte.

Met andere woorden, zijn de bovine leukemie virussen die we vinden in menselijk borstweefsel, kankerverwekkend of gewoon onschuldig?

Een manier om hierachter te komen is door te kijken of het virus vaak aanwezig is bij mensen met borstkanker, maar niemand had ooit gezocht naar het virus in borstweefsel van kankerslachtoffers..

tot nu.

De aanwezigheid van het boviene leukemie virus DNA in borstweefsel werd sterk geassocieerd met gediagnosticeerde en bevestigde borstkanker.

Maar liefst 37% van de gevallen van borstkanker kan worden toegeschreven aan de blootstelling van het bovine leukemie virus.

Maar liefst 37% van de menselijke gevallen van borstkanker kan worden toegeschreven aan bovine leukemie virus blootstelling.

Zijn cannabis eetwaren veilig?

Zijn cannabis eetwaren veilig?

Het roken van marihuana kan ademhalingsproblemen veroorzaken; daarom is inademen van verdampte cannabis een alternatief, zoals ik al eerder heb besproken.

Maar hoe zit het met het eten ervan?

Vapen is waarschijnlijk minder schadelijk dan roken, en marihuana-eetwaren zijn weer een ander alternatief, maar kunnen een verhoogd risico voor kinderen zijnen een verhoogd risico op overdosering.

Ik zou daar een derde risico aan toevoegen en dat zijn huisdieren.

Sinds de legalisatie van recreatief marihuana gebruik in Colorado, is bijna de helft van de totale verkoop van cannabis eetwaren, en een significant verband werd gevonden tussen de toename in gebruik, en de toename van marihuana-overdosering gerapporteerd door dierenziekenhuizen, waarschijnlijk zijn tot twee honden overleden in de staat.

Gelukkig zijn er onder de sterfgevallen - als gevolg van blootstelling aan marihuana - geen kinderen vermeld alhoewel sommige gevallen levensbedreigend waren… sinds een marihuana-overdosering in de vorm van eetwaren kan leiden tot ernstige ademhalingsproblemen.

Het regionale vergiftigingen informatie centrum van Colorado zag de voorvallen aanzienlijk toenemen nadat recreatief wiet gebruik legaal werd gemaakt, deze aantallen waren hoger dan in de rest van de Verenigde Staten, wat een van de reden is voor de Amerikaanse Academie van de kindergeneeskunde om zich te blijven verzetten tegen legalisatie.

Op zijn minst zouden ze niet zo moeten worden verpakt.

Sommige staten hebben sindsdien de verkoop van marihuana-snoepjes in dergelijke vorm verboden, maar om het zekere voor het onzekere te nemen zouden we helemaal geen cannabis snoep moeten maken.

Echter, om dit in perspectief te plaatsen; het Rocky Mountain vergiftigingen informatie centrum meldde duizenden kinderen in Colorado die behandeld moesten worden na het per ongeluk innemen van bijvoorbeeld cosmetica en vitamines, dit in vergelijking met de relatief weinige gevallen gerelateerd aan marihuana-eetwaren.

En als je dan toch wilt spreken over sterfgevallen na vergiftiging, hoe zit het met alcohol?

Alhoewel sterfgevallen toegeschreven aan marihuana er maar heel weinig zijn, er zijn er toch een paar geweest.

Het probleem is dat je mogelijk geen effect van de eetwaren voelt tot gedurende een uur of twee na consumptie; en dus weet je niet hoeveel je moet nemen, wat overdosering tot gevolg kan hebben, omdat je nog niets hebt gevoeld.

Echter duurt het tot wel drie uur voordat de cannabis zijn piek in je bloedsomloop bereikt, vergeleken met slechts 10 minuten wanneer je het rookt, en op zijn minst een vol uur om het echt te voelen.

Dat is wat er gebeurde vlak na legalisatie in Colorado - een 19-jarige stierf na het nuttigen van een marihuanakoekje.

Hij at een stuk, draaide met zijn duimen gedurende 30 tot 60 minuten, voelde niets, dus at de rest van het koekje.

Twee-en-een-half uur later sprong hij van een balkon op de vierde verdieping.

Een maand later raakte blijkbaar een tweede man in psychose, en schoot zijn vrouw dood terwijl zij 112 voor hulp belde.

Overeenkomstig hier is dat men na het eten van de aanbevolen portie niets voelt; en dus besluit de rest te eten, vervolgens in een inrichting belandt, om zich te beklagen... dat ze God zijn ... en zichzelf te verminken omdat "vrienden hun energie terug wilden."

De marihuana-industrie reageerdedoor de slachtoffers de schuld te geven, kijk, "niemand koopt een fles Jim Beam en drinkt deze in een keer leeg."

Ja, maar mensen verwachten wel een volledig koekje te kunnen eten.

Ik bedoel, wie eet er maar een-tiende van een koekje?

Ik bedoel, je zou ook naar andere vrij verkrijgbare producten kunnen kijken - deze bevatten specifieke labels met betrekking tot de dosering en waarschuwingen.

Het lijkt vreemd dat cannabis eetwaren niet op dezelfde wijze worden gehanteerd als een fles Tylenol.

In 2016 hebben de autoriteiten van Colorado wel nieuwe regels opgesteld voor het labelen van eetwaren, inclusief het weergeven van de THC-inhoud direct op het etiket.

Echter, hoe nauwkeurig zijn die labels?

We wisten het niet, totdat ... het op de proef werd gesteld.

Van de 75 gekochte producten, met 47 verschillende merken eetwaren, waren slechts 17 procent nauwkeurig gelabeld, slechts ongeveer één op zes viel binnen 10 procent van de waarde op het label.

De grootste kans om meer waar voor je geld te krijgen was in Los Angeles, terwijl Seattle de neiging had iets te rooskleurige labels te hebben.

Het is moeilijk om marihuana van welke aard dan ook te bestuderen vanwege illegaliteit, maar gebaseerd op honderdduizend tweets over eetwaren, blijken de meeste mensen van positieve mening, voor wat het waard is.

Een onverwacht voordeel ontstond in een groep van tieners over marihuana-eetwaren.

Meerdere middelbare scholieren waren, zo leek het, enthousiast om te leren koken.

Autisme en caseïne uit koemelk

Autisme en caseïne uit koemelk

In mijn vorige serie video's over autisme en dieet, sprak ik over de voordelen van broccoli-kiemen, maar de meest gedane onderzoeken naar de invloed van voeding en dieet op autisme betroffen diverse glutenvrije en caseïnevrije diëten.

Hoe is dat zo gekomen?

In de jaren '80 kwam een team van gerespecteerde Noorse onderzoekers met opmerkelijke bevindingen naar buiten.

Ze vergeleken de urine van autistische kinderen met de urine van normale kinderen in de hoop zo uit te filteren of er eventuele verschillen waren die tot ideeën konden leiden over de oorzaak.

Dit is een urine-profiel, de pieken tonen de verschillende componenten aan.

Zo ziet de normale urine eruit, waar het vrij stil is wat betreft de "peptiden".

Peptiden zijn stukjes eiwit, en normaal gesproken horen we niet zo veel eiwit uit te plassen, maar dit is het urine-profiel van een kind met autism met pieken van allerlei soorten peptiden.

Hier is er nog eentje.

Dit leidde tot de vraag: "Kan de pathofysiologie (de disfunctie) van autisme worden verklaard door de aard van deze ontdekte urinepeptiden?"

Eerst moesten ze uitzoeken waar die peptiden vandaan kwamen.

Ze wisten het niet, maar er was een aanwijzing: veel ouders van autistische kinderen meldden dat het slechter ging als de kinderen koemelk hadden gehad. Hè?

Nou, er zijn deze twee eiwitten: gluten, een eiwit in tarwe, en caseïne, een eiwit in melk, ze zetten zich om in peptiden, maar ook in exorfinen.

Exorfinen zijn opioïde peptiden, afkomstig uit eiwitten in voeding, ze worden exorfinen genoemd omdat ze exogeen zijn, oftewel van buiten het lichaam komen, en omdat ze net als morfine werken, in tegenstelling tot endorfines, op morfine lijkende stoffen die ons lichaam zelf aanmaakt.

Misschien staan sommige van deze voedsel-peptiden wel voor zoiets als een nieuwe klasse hormonen.

Was dat wat er in de urine van deze kinderen zat?

Blijkbaar, want enkele van die peptide hadden de werking van opioïden.

OK, misschien waren ze iets op het spoor.

Er zijn twee soorten opioïden die in melk worden aangetroffen.

Eén daarvan is casomorfine, gezien de soortgelijke werking als morfine en gezien de herkomst is het een afbraakproduct, deeltjes van het melkeiwit caseïne.

En de andere soort?

De andere opioïde is het echte opiaat morfine.

Er blijkt daadwerkelijk morfine in melk te zitten.

Dat kan geen toeval zijn.

Het is moeilijk te geloven dat deze, of andere soorten opioïden in melk, geen fysiologische of voedingskundige betekenis zouden hebben.

En denk even na; het is heel logisch.

Morfine en de opioïde peptiden kunnen een belangrijke rol spelen bij de band tussen moeder en kind.

We willen dat zuigelingen "verslaafd" raken aan de melk van hun eigen moeder.

OK, maar hoe zit het met de melk van andere diersoorten?

Moedermelk van mensen verschilt duidelijk van de melk van andere soorten, doordat het het laagste caseïnegehalte heeft, en menselijk caseïne is een heel ander soort eiwit wat betreft de volgorde van de aminozuren waaruit het is opgebouwd.

Moedermelk bevat 15 keer minder caseïne dan koemelk en verschilt qua volgorde met ongeveer de helft, en de afbraak in peptiden vindt dus op een andere manier plaats.

Er zijn 21 bio-actieve peptiden te vinden in caseïne bij koeien, waaronder meerdere casomorfines, vergeleken met slechts 5 actieve peptiden die in moedermelk voorkomen, waarvan slechts één casomorfine.

En de casomorfines in caseïne bij koeien zijn sterker.

Dit is een grafiek van de opioïde werking, lager betekent hier sterker.

Hier is de sterkte van gewone morfine.

En hier is casomorfine uit koemelk, beduidend sterker dan de zwakke opioïde peptide uit gluten, die meer vergelijkbaar is met casomorfine uit moedermelk.

En inderdaad, als je menselijk zenuwweefsel blootstelt aan casomorfine uit koeien, werkt het meer als morfine dan de casomorfine uit moedermelk wat betreft epigenetische veranderingen, veranderingen in de gen-expressie, wat niet alleen een moleculaire reden oplevert voor de aanbeveling om borstvoeding te verkiezen boven flesvoeding met koemelk, maar ook een mogelijke verklaring is waarom over caseïnevrije diëten gemeld wordt dat ze sommige symptomen van autisme verminderen.

Ze zeggen wel "melk is goed voor elk", dat geldt weliswaar bij koeien, maar voor de mens kan koemelk schadelijk zijn.

Veroorzaakt marihuana permanente hersenbeschadiging bij tieners?

Veroorzaakt marihuana permanente hersenbeschadiging bij tieners?

Sinds de commercialisering van marihuana in Colorado, is het gebruik bij adolescenten en jonge volwassenen aanzienlijk toegenomen, met een gerapporteerde toename van 50% in een enkel jaar.

En volgens de American Academy of Pediatrics, is marihuana geen goed-aardige drug voor tieners.

Het tienerbrein is nog in ontwikkeling, en marihuana kan een abnormale hersenontwikkeling veroorzaken, wat is de reden waarom zij en de Academie voor kinder- en jeugdpsychiatrie zich officieel verzet hebben tegen legalisatie.

Terwijl volwassen gebruikers relatief immuun lijken voor door cannabis geïnduceerde langetermijn- veranderingen in hersenfunctie en -structuur, kan hetzelfde niet gezegd worden van degenen die beginnen tijdens hun vroege tienerjaren, wanneer de effecten zowel ernstiger als langduriger zijn.

Tijdens de puberteit zijn delen van de hersenen zichzelf aan het reorganiseren, wat dit tot een kwetsbare periode maakt.

De ontwikkeling van de hersenen is pas op ongeveer 25-jarige leeftijd volooid.

OK, maar is dit niet gewoon een herhaling van de "Reefer Madness"?

Toon mij de data.

Ja, studies van langdurige, zware gebruikers laten zien dat ze slechter presteren op verschillende testen, maar hoe weten we dat ze niet zo waren voordat ze begonnen te gebruiken?

En dan probeer je aan te tonen dat ze geheugenstoornissen hebben, en toch vertrouw je hun antwoorden m.b.t. wanneer ze zijn begonnen, hoeveel ze in de loop van de jaren hebben gerookt.

Dus wat je nodig hebt zijn prospectieve, longitudinale onderzoeken, wat betekent dat kinderen over de loop van tijd gevolgd worden, voor en na, om te zien wat er echt aan de hand is.

Nog beter, zou je denken, zou een gerandomiseerde studie met controle groep zijn waar je de helft van de kinderen dwingt om te roken en, zelfs al zou dat ethisch zijn, het kan alleen maar aantonen dat cannabis de mogelijkheid heeft om cognitie te schaden.

Alleen een prospectieve, longitudinale studie kan echt bepalen of het de hersenfunctie echt beïnvloedt in de echte wereld en hoeveel. Dit was de eerste studie die ooit gepubliceerd was, ongeveer honderd jonge volwassenen, werden beoordeeld vanaf de kindertijd, en na controle voor factoren zoals alcoholgebruik en hun hersenfunctie voordat ze begonnen te roken, is het slechte nieuws dat ze vonden dat reguliere zware gebruikers het aanzienlijk slechter deden in termen van algehele IQ, verwerkingssnelheid en geheugen.

Maar het goede nieuws was dat de effecten tijdelijk waren.

De hersens van degenen die veel rookten, maar toen stopten leken na ongeveer drie maanden weer normaal te functioneren.

Dus ja, als je op school zit, wil je natuurlijk optimaal functioneren, maar er is tenminste geen blijvende hersenschade, of dat dachten we althans.

Deze voormalige rokers hadden gemiddeld ongeveer slechts 2 jaar gebruikt, ze begonnen met experimenteren toen ze ongeveer 18 jaar oud waren.

In deze studie volgden ze geen honderd kinderen, maar duizend, vanaf de geboorte tot en met 38 jaar.

Wat vonden ze?

Ze vonden dezelfde achteruitgang in hersenfunctie, bevestigd door wat goede vrienden en familie vertelden, vooral onder degenen die op lagere leeftijd zijn begonnen, maar verbazingwekkend genoeg, stopzetting van het cannabisgebruik herstelde de hersenfunctie niet volledig voor degenen die in hun tienerjaren waren begonnen, zelfs als ze vervolgens zijn gestopt.

Dit suggereert dus een reëel, langdurig neurotoxisch effect op het brein van de adolescent, wat rechtvaardigt waarom volksgezondheidsautoriteiten zo bezorgd zijn.

En het was een algemene achteruitgang van de mentale functie in alle vijf geteste domeinen: uitvoerende functie, geheugen, verwerkingssnelheid, perceptueel redeneren, en verbaal begrip, wat consistent is met de gedachte dat er een kritisch tijdsframe voor hersenontwikkeling is, waar je gewoon niet mee wilt rotzooien.

De daling van het IQ met ongeveer 6 punten is het soort hersenschade dat je ziet bij een lage blootstelling aan lood, die beide potentieel te voorkomen zijn.

Maar hoe?

Hebben we meer voorlichting over drugsgebruik nodig?

Misschien als het geen complete mislukking was. Er waren geen gunstige effecten in termen van veranderend drugsgebruik of zelfs de houding ten opzichte van drugsgebruik, die na verloop van tijd alleen maar toleranter lijkt te worden, gecombineerd met het feit dat men steeds eerder gaat gebruiken.

Men zou harder moeten proberen om het begin van cannabisgebruik door jongeren uit te stellen, todat ze tenminste volwassen zijn.

 

Veroorzaken mobiele telefoons tumoren in speekselklieren?

Veroorzaken mobiele telefoons tumoren in speekselklieren?

Een grote studie vond geen acute effecten van straling van mobiele telefoons, zoals misselijkheid / hoofdpijn / duizeligheid / vermoeidheid, maar ze keken alleen naar de kortetermijneffecten, en er werd niet gekeken naar mogelijke langetermijneffecten.

Geen acute effecten, dus toekomstige onderzoeken moeten zich richten op mogelijke chronische effecten.

Ik heb de onderzoeken naar hersentumoren bestudeerd en ook de effecten op de gehoorzenuw in het oor, maar dat is niet het enige wat er aan de zijkant van je hoofd zit.

Daar zijn je hersenen, je oor en je parotis, de grote speekselklier vlak naast je oor.

Ongeveer 1 op de duizend mensen krijgt speekselklierkanker in hun leven, en dus kun je je afvragen: verhoogt het gebruik van mobiele telefoons de kansen op de ontwikkeling van tumoren in de parotideklier?

Nou, als je 100 mensen in een reageerbuisje laat spugen, dan lijkt het speeksel van degenen die een mobiele telefoon gebruiken gedurende meer dan een uur per dag aanzienlijk minder anti- oxiderende kracht te hebben dan degenen die de telefoon minder gebruiken.

Dus, gezien de belangrijke beschermende rol van antioxidanten om te beschermen tegen door vrije radicalen geïnduceerde DNA-schade dat kan leiden tot kanker,  kan dit mogelijk verklaren waarom mobiele telefoons het risico op speekselklier-tumoren kan verhogen.

Maar dit was slechts een observationeel onderzoek.

Misschien hadden diegenen die hun telefoon de hele dag gebruiken ook de neiging om slechter te eten vergeleken met diegenen die dit minder doen?

Deze studie is iets overtuigender.

Ze vonden dat speeksel dat uit de speekselklier werd gehaald aan dezelfde kant van het hoofd waar ze hun telefoon gebruikten, hogere niveaus van ontstekingen had vergeleken met speekselvan dezelfde persoon, maar gehaald uit de andere kant van hun hoofd.

Nu is deze toename van ontstekingen niet noodzakelijkerwijs het gevolg van de straling van de mobiele telefoon, maar het kan ook door de warmte komen die gegenereerd wordt door de telefoon.

Iets warms tegen de gezicht drukken gedurende een uur per dag is misschien niet goed voor je klieren.

Vertaalt de verhoogde oxidatie en ontsteking zich in cytogenetische afwijkingen, wat cel- en chromosomale afwijkingen zijn, in de mond?

Degenen die veel gebruik maken van mobiele telefoons schijnen wel een ​​verhoogd aantal "gebroken eieren" te hebben in hun tong.

Wat?!

Dat is een nogal speelse beschrijving van een cytogenetische afwijking geassocieerd met kanker.

OK, maar waar we echt om geven is 'echte' kanker.

"Vergroot het gebruik van mobiele telefoons de kans op de ontwikkeling van parotidekliertumoren?”

Dit is de eerste systematische studie dat ooit gepubliceerd is om dat te evalueren, en ... het gebruik van mobiele telefoons lijkt geassocieerd te zijn met een verhoogd risico.

Dit is een goed moment om absoluut versus relatief risico uit te leggen.

Als je werd gevraagd of je bereid zou zijn om ​​dagelijks een pil te nemen om je kansen om te sterven aan een hartaanval te verkleinen met 50% dan zou je misschien direct 'ja' zeggen, maar als je nog jong en gezond bent en jouw risico daarop slechts 2 op de duizend is in de komende 10 of 20 jaar, dan kan het slikken van die 5000 pillen het misschien niet waard zijn voor jou, om van 2 op de 1000 naar 1 op de 1000 te gaan.

50% klinkt geweldig, maar als je het hebt over een  zeldzame gebeurtenis dan is het minder interessant.

Dus zelfs als mobiele telefoons het risico met 28% verhoogden, dan zou een levenslang gebruik van mobiele telefoons je risico op het krijgen van zo'n tumor verhogen van 1 op 1400 tot ongeveer een 1 op 1100.

Als je echter je risico wilt verminderen, zowel de warmte- als stralingsemissies zijn grotendeels een lokaal fenomeen, dus je kunt hands-free bellen om blootstelling te verminderen, of je kunt meer sms'en.

Kortom, totdat we meer weten is het volgen van dergelijke voorzorgsmaatregelen niet onredelijk, vooral bij jongeren; iets wat sommige onderzoekers genoeg beangstigd om jonge kinderen aan te bevelen om te overwegen om het gebruik te minimaliseren.

Keto-dieetresultaten voor gewichtsverlies

Keto-dieetresultaten voor gewichtsverlies

Het koolhydraat-insulinemodel van obesitas, de onderliggende theorie dat ketogene diëten een of ander metabolisch voordeel hebben, is experimenteel gefalsifieerd.

De onderzoeken van de voorstanders van het keto-dieet tonen precies het tegenovergestelde aan: ketogene diëten zetten je op een metabolisch nadeel en vertragen het verliezen van lichaamsvet.

Hoeveel vertraagt het vetverlies op een koolhydraatarm dieet?

Als je ongeveer 800 calorieën per dag aan koolhydraten uit je dieet verwijdert verlies je 53 gram lichaamsvet per dag, maar als je dezelfde hoeveelheid vetcalorieën verwijdert verlies je 89 gram per dag.

Hetzelfde aantal calorieën, maar vijf extra eetlepels boter aan vet dat van je lichaam afsmelt elke dag dat je vetarm dieet, in vergelijking met een koolhydraat-arm dieet.

Hetzelfde aantal calorieën, maar ongeveer 80 procent meer vetverlies wanneer je vet inperkt in plaats van koolhydraten.

Dit is de grafiek.

Verwijder 800 calorieën uit je dieet door koolhydraten te beperken en je verliest inderdaad lichaamsvet, maar verwijder hetzelfde aantal calorieën door vet te beperken, en je verliest zelfs nog meer lichaamsvet – 80 procent meer lichaamsvet verloren.

De titel van de studie spreekt voor zich: "Calorie voor calorie, voedingsvet-restrictie resulteert in meer verlies van lichaamsvet dan koolhydraatbeperking bij mensen met obesitas."

Maar als je alleen van de weegschaal uitgaat, zou je tot de tegenovergestelde conclusie komen.

Na zes dagen op het koolhydraatarme dieet verloren proefpersonen bijna twee kilo.

Op het vetarme dieet verloren ze minder dan anderhalve kilo.

Dus, door op de schaal te stappen lijkt het erop dat het koolhydraatarme dieet de duidelijke winnaar is.

Je kan begrijpen waarom koolhydraatarme diëten zo populair zijn.

Maar wat er gebeurde ín hun lichaam vertelt het ware verhaal.

De koolhydraatarme groep verloor voornamelijk spiermassa – water en eiwitten.

Dit verlies van watergewicht helpt te verklaren waarom koolhydraatarme diëten in de afgelopen 150 jaar zo profitant zijn geweest voor uitgevers.

Dit is hun geheim.

Zoals een gewichtsverliesdeskundige opmerkte, "Snel waterverlies is een dieet-gimmick ter waarde van $ 33 miljard."

Als je koolhydraten eet, zet je lichaam de spieren vol met glycogeen voor snelle energie. Eet drie dagen lang een dieet hoog in koolhydraten en je kunt ongeveer drie kilo spiermassa toevoegen aan je armen en benen.

Deze glycogeenvoorraden worden echter geleegd op een koolhydraatarm dieet en trekken er water mee uit.

En de ketonen moeten ook uit de nieren worden gespoeld, wat nog meer water eruit haalt.

Op de schaal kan dat zich uitdrukken in twee extra kilo gewichtsverlies binnen 10 dagen, maar dat kan in z'n geheel verklaard worden door waterverlies.

De basisregel: keto-diëten lekken water als een gieter.

Maar de opwinding van de kilo's zo snel te zien verdwijnen brengt veel diëters keer op keer terug.

Wanneer het dieet faalt, geven de lijners vaak zichzelf de schuld.

Maar de intoxicatie van dat eerste snelle gewichtsverlies kan hen teruglokken, net als het opnieuw dronken worden na te vergeten hoe erg de laatste kater was.

Dit wordt het 'valse hoop-syndroom' genoemd.

De dieetindustrie moet het hebben van terugkerende klanten, en die rol past carb-arme diëten erg goed, vanwege dat snelle aanvankelijke waterverlies.

Maar waar het ons echt om gaat is lichaamsvet.

In zes dagen verwijderde het vetarme dieet een totaal van 80% meer vet van het lichaam dan het koolhydraatarme dieet.

En het is niet slechts één studie.

Als je kijkt naar alle gecontroleerde voedingsproeven waar onderzoekers koolhydraatarme diëten vergelijken met vetarme diëten, en hetzelfde aantal koolhydraat-calorieën wisselen met vetcalorieën of omgekeerd.

Als één calorie hetzelfde is als elke andere calorie, dan zouden alle onderzoeken die nullijn in het midden moeten overbruggen, en zes daarvan doen dat inderdaad.

Eén studie toonde meer vetverlies bij een koolhydraat-arm dieet, maar elke andere studie wijst op voordeel voor het vetarme dieet, meer verlies van lichaamsvet door het eten van hetzelfde aantal calorieën.

Doe alle studies bij elkaar ... en dan komen we uit op 16 gram meer dagelijks verlies van lichaamsvet op de vetarme diëten, dat is een eetlepel aan boter die elke dag van je lichaam afsmelt.

Minder vet in je mond, betekent minder vet op je heupen, zelfs als we hetzélfde aantal calorieën eten.

De Risico's van Olie Trekken

De Risico's van Olie Trekken

Tot nu toe hebben we geleerd dat olie trekken misschien niet effectiever is dan spoelen met water ter voorkoming van tandplak en tandvleesontsteking, maakt je tanden niet wit en kan zelfs tanderosie erger maken.

Hoe zit het met olie trekken als een behandeling voor tandgevoeligheid?

Ongeveer een kwart van de mensen heeft gevoelige tanden en ervaart pijnlijke sensaties bij het drinken van ijswater.

Dus onderzoekers hebben mensen opgedeeld in drie groepen:

olie trekken tegenover een desensitiserende tandpasta,

tegenover placebo (gewoon spoelen met zoutwater),

en toen bliezen ze koude lucht over hun tanden.

De placebo deed niet veel:

de voor en na gevoeligheidscijfers waren hetzelfde voor 9 van de 10 in de placebo groep, maar de desensitiserende tandpasta leek de meeste patiënten te helpen en ook het olie trekken.

OK. Dus er zit wat voordeel aan olie trekken.

Als u gevoelige tanden hebt, waarom probeert u het dan niet?

Tenzij er natuurlijk een nadeel bestaat, of er bepaalde risico's verbonden zijn aan het trekken van olie.

Meestal zijn mensen alleen maar bezorgd dat hun gootsteenafvoer verstopt raakt of zoiets.

Maar de reden waarom er bij jongere kinderen tegen wordt gewaarschuwd, is de angst voor aspiratie, dat je er per ongeluk in kan stikken, en dat er wat olie in de verkeerde buis naar je longen kan gaan.

En dit kan eventueel op elke leeftijd gebeuren.

Maar is dat maar een theoretische bezorgdheid?

Nee, er zijn gevallen van lipoïde longontsteking toegeschreven aan het trekken van olie, dat is wanneer er een olieachtige stof vastzit in je longen.

Eerst beschreven in 1925, toen het gebruikelijk was stoffen zoals menthol bevattende Vaseline te gebruiken in de neusgaten van kinderen, tot ze stierven aan longontsteking.

En bij autopsie waren delen van hun longen verstopt met olieachtige vloeistof.

Blij dat we geen methyl bevattende Vaseline meer gebruiken --- maar we doen dat wel: dat is wat Vicks VapoRub is.

 

En als je het in je neusgat stopt, kun je er een deel van je long mee opvullen.

Daarom moet je nooit Vaseline in je neus stoppen voordat je naar bed gaat; het wordt vloeibaar bij lichaamstemperatuur en kruipt in je longen als je slaapt.

Een gewaarschuwd mens telt voor twee.

Ik heb mijn aandeel geleverd door hierover lang geleden een video te plaatsen, maar het is niet alleen maar Vaseline- alles wat olieachtig is of vet kan het doen.

U kunt uw kind longontsteking geven met een intranasale boter applicatie, blijkbaar een huismiddeltje voor een verstopte neus, waarmee je een verstopte long op kunt lopen.

Hetzelfde met olijfolie.

Of deze arme vrouw die dacht dat het een goed idee was babyolie in haar neus te doen, omdat haar neusgaten droog waren.

Geen goed idee.

Minder voorkomende oorzaken zijn onder meer te veel inademen verdampte kaarswas, omdat je het grootste deel van je tijd in een heiligdom doorbrengt, omringd door brandende kaarsen.

Lipoid longontsteking heeft niet voor niets de bijnaam vuur eter long omdat artiesten Hiermee het risico lopen tijdens hun nummer in die tiki-fakkelolie te stikken.

Een gelukkig erg ongebruikelijke oorzaak is zelfinjectie met olie.

Waarom zou iemand dat doen?

Om de grootte van hun geslachtsdelen te vergroten, natuurlijk, totdat ze per ongeluk een ader raken en olie in hun bloedbaan spuiten.

Maar het volgende baart mij meer zorgen.

Gevallen zoals deze arme vrouw: vier keer in het ziekenhuis opgenomen met een longontsteking binnen 6 maanden.

Tijdens haar vierde opname, vroegen haar artsen "uitgebreid over elke mogelijke oorzaak van haar terugkerende longontsteking en ze onthulde dat ze was begonnen met olie trekken 2 weken voor haar eerste opname. "

En toen ze uit het ziekenhuis werd ontslagen, deed ze het nog meer om te "ontgiften" van alle drugs die ze haar hadden gegeven, hetgeen weer tot nog drie ziekenhuisopnamen leidde.

Ze vertelden haar dat ze moest stoppen met olie trekken en toen kreeg ze geen longontsteking meer.

Dat is een van de redenen waarom de American Dental Association deze praktijk afraadt.

In feite, kun je je nog het tanden bleken experiment herinneren?

Er is een reden waarom ze getrokken tanden gebruikten en niet de mensen het zelf lieten proberen.

Zij dachten niet dat het ethisch zou zijn een menselijke proef uit te voeren met olie trekken "met de wetenschap dat er een kans was van het veroorzaken van lipoïde longontsteking bij studie vrijwilligers. "

De effecten van marihuana op auto-ongelukken

De effecten van marihuana op auto-ongelukken

Is rijden onder invloed van cannabis een volksgezondheids- en veiligheidsprobleem?

Wel, het aantal boetes voor rijden onder invloed van cannabis steeg in de staat Washington nadat de drug werd gelegaliseerd en de proportie chauffeurs in fatale auto-ongelukken in Colorado die positief testten, ging omhoog.

Maar in beide gevallen kan dit ook simpelweg de algemene stijging weerspiegelen van het totaal marihuanagebruik.

Het betekent niet dat de cannabis die ongelukken veroorzaakt.

Ja, er bestaat veel bewijs dat marihuana-gebruik correleert met auto-ongelukken.

Maar je moet jezelf afvragen: wie gebruikt marihuana?

Vooral jonge mensen en mannen.

En raad eens wie een hoger ongevallen-risico heeft, ongeacht wat hij/zij rookt?

Jonge mensen en mannen.

Maar daarmee rekening houdend, lijkt het wel dat grofweg 20 tot 30% van de verkeersongelukken met cannabis-gebruik gebeurt door het cannabisgebruik.

Maar om dat in perspectief te plaatsen: dat cijfer is eerder een 85% wanneer het op alcohol aankomt.

Ja, maar zijn die cannabisongelukken gewoon wat trage bumperbotsingen, veroorzaakt door iemand die high achter het stuur zat en misschien 8km/u reed?

Na een systematische literatuurevaluatie ontdekte men in een compilatie van studies over acute cannabisconsumptie en motorvoertuigbotsingen "nagenoeg een verdubbeling van het risico dat een chauffeur zou kunnen worden betrokken in een motorvoertuigbotsing met zwaar letsel of de dood tot gevolg."

Dat is met andere woorden vrij ernstig, maar wederom is alcohol nog erger.

Ja, cannabis mag dan wel de kans op auto-ongelukken verdubbelen of verdrievoudigen, maar alcohol kan dat risico wel zo'n 6 tot 15 keer groter maken.

De combinatie zou echter nog erger kunnen zijn; 25 keer zoveel kans om betrokken te raken bij een fataal auto-ongeluk wanneer je op beide positief test.

De veiligheidsimpact van cannabis-intoxicatie tijdens het autorijden wordt vermeld als een van de hoofdredenen voor bezorgdheid over cannabislegalisatie.

Ok, wel wat gebeurde er in de staten waar marihuana werd gelegaliseerd?

Hoe sterk ging het aantal verkeersdoden omhoog?

Helemaal niet. Het cijfer daalde zelfs.

Wat?!

Hoe kan de legalisatie van wiet het aantal verkeersdoden doen dalen?

Door de verminderde alcoholconsumptie.

De legalisatie van wiet bleek geassocieerd te zijn met een lagere alcoholconsumptie; dus ja, meer gedrogeerd autorijden, maar minder dronken rijden— en dat is zoveel erger, dat het totaal aantal doden zakte.

Dus misschien zouden we ook een daling zien in leverziekte en alcoholgerelateerde hersenschade, gezien wiet een deel van het alcoholgebruik vervangt.

Cannabis richt allicht niet zoveel schade aan als alcohol omdat, in tegenstelling tot alcohol, cannabis geen lever- of andere gastro-intestinale ziektes veroorzaakt, niet fataal is in overdoses, en niet zo neurotoxisch als alcohol lijkt te zijn, en het ook een minder krachtige oorzaak van auto-ongelukken is dan alcohol.

Cannabisafhankelijkheids-gezondheidsproblemen, zoals bronchitis en geheugenstoornis, zijn veel minder ernstig, gemiddeld gesproken, dan degene die voortkomen uit alcoholafhankelijkheid.

Dit betekent echter niet dat cannabis-afhankelijkheid maar een klein euvel is, maar volksgezondheidsautoriteiten kunnen worden bekritiseerd door dat aan te halen.

Het is zoals in de jaren 40 en 50: nadat de drooglegging werd ingetrokken, moest je mensen nog steeds waarschuwen voor problemen door zwaar drinken, levercirrose, alcoholisme, maar dan werd je afgeschreven als een of andere matigingspropagandist.

En nu zien we iets gelijkaardigs: de volksgezondheidsprofessionals willen mensen voorlichten over de schadelijke gezondheidseffecten van cannabis, maar worden afgeschreven als Reefer Madness hysterici.

En toch is het belangrijk om deze effecten in perspectief te plaatsen.

Hoe scoort de veiligheid van cannabis in vergelijking met alcohol en tabak?

Volgens het CDC wordt alcohol gelinkt aan ongeveer 88.000 overlijdens per jaar, terwijl cannabisgerelateerde overlijdens eerder aan auto-ongelukken en zo toe te schrijven zijn en ze nemen af naarmate meer mensen wiet roken omdat alcohol zoveel erger is.

Achteraf gezien kunnen we duidelijk de enorme problemen zien die worden veroorzaakt door  de legale drugs— tabak en alcohol.

Mocht men vandaag moeten beslissen welke psychoactieve drugs legaal horen te zijn, dan zou cannabis allicht een pak hoger op de lijst staan.

 

Verlagen mobiele telefoons het aantal zaadcellen?

Verlagen mobiele telefoons het aantal zaadcellen?

Praten mannen hun reproductieve gezondheid omlaag?

Er zijn onverklaarbare dalingen geweest in spermakwaliteit, wat gerapporteerd is in verschillende landen.

Mogelijk spelen mobiele telefoons een rol omdat de elektromagnetische straling van deze apparaten de ontwikkeling en functie van het sperma zou kunnen beïnvloeden?

De GSM-industrie reageert geirriteerd op het "s"-woord: straling, en prefereert het meer onschadelijk klinkende RF-EMF's.

Ze hebben wel een beetje gelijk in het feit dat het wordt misbruikt door oplichters, verkopers van gadgets die tegen straling "beschermen".

Straling hoeft niet altijd gamma-straling van atomen te zijn, het is ook de warme gloed van zonneschijn op je gezicht; ook dit is straling. 

De vraag is nu: is het specifieke type straling veroorzaakt door mobiele telefoons van invloed op de mannelijke vruchtbaarheid?

Nadat de Wereldgezondheids-organisatie had verklaard dat mobiele telefoons mogelijk hersenkanker kunnen veroorzaken, hadden veel mensen zoiets van, geen probleem, ik houd het gewoon in mijn broek en gebruik Bluetooth of zoiets.

Ver weg van de hersenen, maar dicht bij de geslachtsorganen.

Alle studies samen, inclusief 1.500 sperma-monsters, en: blootstelling aan mobiele telefoons ging gepaard met verminderde beweeglijkheid en levensvatbaarheid van het sperma, hoewel niet noodzakelijkerwijs met de concentratie van het sperma.

Hoeveel minder konden ze zwemmen?

Sperma-beweeglijkheid leek slechts ongeveer 8% minder te zijn, en dat alleen resulteert dus misschien niet in verminderde vruchtbaarheid, tenzij je van nature al een marginale hoeveelheid zaadcellen had.

Dus speciaal voor mannen die al vruchtbaarheidsproblemen hebben, is het misschien beter om te voorkomen dat je een mobiele telefoon dichtbij je kruis gebruikt voor langere tijd.

Mobiele telefoons zijn waarschijnlijk een van de vele dingen die mogelijk kunnen bijdragen.

WiFi bijvoorbeeld kan een probleem zijn.

Dus namen onderzoekers sperma-monsters van meer dan duizend jongens, en het totale aantal zwemmers-beweeglijk sperma- waren afgenomen in de groep die draadloos internet gebruikte.

Maar dit waren allemaal slechts observatiestudies.

Misschien hebben mannen die WiFi gebruiken de neiging meer te roken of meer paard te rijden en misschien is dat de reden voor de schijnbare relatie.

Je weet het niet zeker totdat je het hebt getest.

Helaas hebben vele van deze studies het volgende gemeen: gedaan met ratten.

Dus hoewel de microgolven die uit een mobiele telefoon kwamen de testikels van de rat niet lijken te beïnvloeden, kun je stellen dat je dit niet per se kunt extrapoleren vanuit deze dierproeven omdat, bijvoorbeeld, hun scrotums niet-belemmerd zijn, wat betekent dat hun testikels meer in hun lichaam zitten in plaats van rond te slingeren.

Dus ten minste totdat het tegendeel is bewezen, is het aan te bevelen dat mannen met vruchtbaarheidsproblemen hun mobiele telefoons misschien niet in hun broekzak houden, dicht in de buurt van hun testikels.

Zelfs wanneer ze niet in gebruik zijn, zenden mobiele telefoons straling uit om hun locatie te blijven pingen, hoewel de hoogste blootstelling tijdens een gesprek is, waar het nog steeds in de broekzak kan blijven zitten dankzij headsets.

En wat gebeurt er dan wanneer heb je het in de buurt houdt van andere veelvoor- komende metalen voorwerpen?

Hier is een doorsnede op kruisniveau.

Daar is de telefoon.

Misschien heb je een metalen rits, of sleutelhanger in je broekzak.

Toen alle drie objecten werden toegevoegd, werd de SAR, de hoeveelheid straling die werd geabsorbeerd in de testikels, over het algemeen verhoogd, zelfs soms ongeveer verdubbeld.

Maar dat is alleen een probleem als de straling daadwerkelijk het sperma beschadigt.

Hoe moeilijk is het om een ​​studie te ontwerpen waarin je met een mobiele telefoon over wat menselijk sperma in een petrischaal zwaait om te zien of het een probleem is?

En daar gaan we!

Aanzienlijk meer DNA-fragmentatie in het sperma dat was blootgesteld aan straling van mobiele telefoons, beginnend binnen een uur na blootstelling.

Dit is zo'n dramatisch effect dat ze suggereren dat vrouwen misschien een paar dagen lang hun mobiele telefoon niet in hun broekzak moeten stoppen na proberen zwanger te worden om het sperma niet nog meer in gevaar te brengen.